سندروم شوگرن چیست؟
سندروم شوگرن یک بیماری خود ایمنی مزمن اس که بطور طبیعی سیستم ایمنی بدن را از گزند عوامل خارجی محافظت میکند اما در بیمار مبتلا به بیماری خود ایمنی سیستم ایمنی بدن به بافت ها و سلول های خودی حمله میکند. در سندروم شوگرن سیستم ایمنی به غدد مختلف از جمله غدد بزاقی و اشک حمله میکند و به دنبال این تهاجم خشکی چشم, دهان و نقاط دیگر بدن روی میدهد.
غدد بزاقی و غدد اشکی که رطوبت دهان را تامین میکنند گرفتار میشوند. گرفتاری این غدد موجب کاهش تولید بزاق واشک چشم شده و در نتیجه خشکی دهان و خشکی چشم ها بوجود میاید.
خشکی چشم ها را بیماران با عبارتی نظیر احساس وجود شن و خاک در چشم ها بیان میکنند. بعضی از بیماران دچار تاری دید بوده و یا بر اثر نور شدید و نور فلوئورسنت ناراحتی در چشم ها پیدا میکنند.
خشکی دهان موجب اختلال در حس چشایی, صحبت کردن و گاهی اشکال در بلع میشود. کمبود بزاق میتواند پوسیدگی های دندان و یا عفونت های دهان را هم ایجاد کند.
دو نوع سندروم شوگرن وجود دارد که اولیه و ثانویه نامیده میشوند. هر دو از انواع بیماری های سیستمیک هستند.
بدین معنا که بسیاری از قسمت های بدن را گرفتار می کنند. در شوگرن اولیه کاهش عملکرد غدد اشکی و بزاقی بتدریج پیشرفت می کنند و علاوه بر گرفتاری این غدد علائمی در قسمت های دیگر بدن نیز بوجود می آید. شوگرن ثانویه در بیمارانی اتفاق می افتد که مبتلا به یک بیماری زمینه ای خودایمنی و التهابی مانند آرتریت روماتوئید یا لوپوس نیز هستند.
شوگرن اولیه سریعتر پیشرفت می کند و موجب اختلال در عملکرد غدد اشکی وبزاقی می شود.شوگرن ثانویه نسبت به نوع اولیه خشکی کمتری در چشم ها ودهان ایجاد می کند ولی در این بیماران هم بیماری اولیه و هم علائم شوگرن ثانویه باید درمان شوند.
همانطور که گفته شد سندروم شوگرن یک بیماری سیستمیک است و می تواند قسمت های مختلف بدن را گرفتار کند. علائم دیگر در سندروم شوگرن عبارتند از:خستگی,خشکی پوست,سرفه های خشک وخشکی واژن.برخی از بیماران درد و وخشکی و تورم در مفصل داشته و یا از بی حسی و گِز شدن اندام ها شکایت دارند.
به ندرت درگیری کلیه,ریه و کبد دیده می شود.
علائمی که کمتر شایع هستند عبارتند از:ضایعات پوستی, التهاب ریه, کلیه ها و کبد.